---เด็กผู้หญิงคนหนึ่ง

เนื้อเรื่อง

เด็กผู้หญิงคนหนึ่งนั่งเหงาอยู่ริมหน้าต่าง เธอมองดูกระถางต้นไม้ที่แห้งเฉา
ดินแตกระแหง แต่ยังมีเมล็ดพืชงอกงามอยู่ในนั้น
เธอเก็บเมล็ดพืชนั้นมาด้วยความสงสัย... อยากรู้ว่ามันงอกขึ้นมาได้อย่างไร?
 
..วันที่ 1
เธอนำเมล็ดพืชนั้นมาปลูกในกระถางใบใหม่..รอคอยวันที่มันจะเติบโต
เธออยากเห็นเมล็ดพืชโตเร็วจึงรดน้ำ จนล้นกระถาง..

..วันที่ 2 
เธอเฝ้าดูการเจริญเติบโตของเมล็ดพืชนั้น..ทันใดนั้นก้อมีปลาทองออกมาจากเมล็ดนั้น
เด็กหญิงเอาปลาทองใส่ไว้ในโหลและคิดว่าคงรดน้ำมากเกินไป
จึงเอากระถางไปใส่ไว้ในเตาอบและเฝ้าดู

 ..วันที่ 3
เธอเปิดเตาอบออกดูเห็นลูกไก่เดินอยู่ในนั้น  มันมองมาที่เธอและเดินตาม
เธอตลอดเวลา เด็กหญิงมีความคิดว่าควรจะใส่ปุ๋ยให้มันและเริ่มเทปุ๋ยจนหมดถุง และ..รอ

 ..วันที่ 4
มีริบบิ้นสีแดงออกมาจากเมล็ด เธอดีใจมากนำริบบิ้นมาผูกให้กับลูกไก่
แต่ละวันเด็กผู้หญิงจะเฝ้ารอดูว่าจะมีอะรัยออกมาจากเมล็ดพืชอีก
เธอมีความสุข กับการได้ดูแลเมล็ดพืช รดน้ำ พรวนดิน ให้แสงแดด

 ...วันที่ 30
 เด็กหญิงเบื่อที่จะรดน้ำ และดูแลต้นไม้ ไม!  ่ตื่นเต้นกับสิ่งที่จะออกมา
 จากเมล็ดพืชนั้นเหมือนแต่ก่อน..ต้นไม้เริ่มแห้งเฉาใบไม้เริ่มเป็นสีเหลือง
 ไม่มีอะรัยออกมาจากเมล็ดพืชอีก..

..วันที่ 180
ใบไม้เริ่มแห้งกรอบ 
 ดินเริ่มแตกแยกเหมือนครั้งแรกที่เด็กหญิงเจอมัน.. เธอเศร้าเสียใจอย่างมาก
 
 ...วันที่ 250
เด็กหญิงรดน้ำในปริมาณที่พอเหมาะ...เธอมีความหวังที่จะได้พบ
 สิ่งที่ทำให้ประหลาดใจอย่างที่เคยเป็น

 ..วันที่ 251 
 เธอนำกระถางมารับแสงแดดอ่อนๆตอนเช้าด้วยใจที่เบิกบานและเต็มไปด้วยความหวัง
 
 .วันที่ 252
 เธอใส่ปุ๋ยและพรวนดินให้ต้นไม้ 
มีลูกไก่ที่ผูกริบบิ้นสีแดงและปลาทองในโหลอยู่ใกล้ๆ

..วันที่ 300
การเอาใจใส่  ดูแลอย่างใกล้ชิดของเธอทำให้ต้นไม้กลับมาออกใบเขียวชอุ่ม..
และที่น่าประหลาดใจคือ เมล็ดพืชกลายเป็นดอกสีขาวเล็กๆ รูปร่างคล้ายหัวใจ
เด็กหญิงตื่นเต้นดีใจกว่าทุกครั้ง

 ..วันที่ 340
เธอร้องเพลงและพูดคุยกับดอกไม้สีขาวนั้นทุกเวลาที่ว่าง
เธอรู้สึกมีความสุขมาก..ที่ได้คอยเอาใจใส่โดยลืมไปสนิทว่ามันจะกลาย
เป็นอะรัยต่อไป..เด็กหญิงไม่คาดหวังให้ดอกไม้กลายเป็นสิ่งใด เธอทนุถนอมและดูแลมันอย่างดีที่สุด ..

วันที่ 365
เด็กหญิงนั่งอยู่ริมหน้าต่าง  กระถางตรงหน้าเธอไม่มีดอกไม้สีขาวรูปหัวใจอีกแล้ว
 ดอกไม้ที่เธอเฝ้าดูแลหายไป!! ..แต่เธอไม่เศร้า ไม่เสียใจ ไม่ร้องไห้ 
 เพราะเด็กผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่ริมหน้าต่าง เขาสามารถพูดคุยกับเธอ ยิ้มให้เธอ
 ไปทุกที่กับเธอ เข้าใจเธอ  และเธอก็ไม่เคยเหงาอีกเลย...... **
 
 คุณรู้หรือยังว่าดอกไม้สีขาวรูปหัวใจกลายเป็นอะไร **
เด็กผู้หญิงใช้เวลา 1ปี ในการเรียนรู้เรื่องความรัก เธอเรียนรู้ว่า
 เมื่อเธอรดน้ำมากๆไม่ได้แปลว่ามันจะเจริญเติบโตเร็ว 
 มันอาจกลายเป็นสิ่งที่เธอคิดไม่ถึง การเอาใจใส่กันเป็นสิ่งที่ช่วยหล่อเลี้ยงให้ความรักคงอยู่ต่อไป
 การรอคอยเมื่อครั้งแรกเต็มไปด้วยความตื่นเต้นแต่นานเข้าจะกลายเป็นความท้อแท้และเบื่อหน่ายถึงเรา
ยอมรับที่จะสูญเสียแต่ไม่มีทางหนีจากความเจ็บปวดได้
ไม่มีคำว่าสาย สำหรับความรัก เราเริ่มต้นใหม่ได้เสมอ
การที่เราคาดหวังกับความรักมากเท่าไรเมื่อไม่เป็นอย่างที่หวังเราจะยิ่งเจ็บปวดมากเท่านั้น

 ** คุณล่ะใช้เวลาเท่าไรในการทำความรู้จักและพยายามเข้าใจในความรัก
 "ความรัก" ไม่มีข้อปฏิบัติที่ตายตัวแต่ละ คนจึงต้องค้นหาคำตอบด้วยตัวเอง
 ...............ตามวิธีที่แตกต่างกัน...